top of page
Foto van schrijverAlex Goedhart

Blog 1: 'Ik stuur wel een factuur'

Bijgewerkt op: 6 mei 2020

Ik begin na een maand steeds handiger te worden in het boekhoudprogramma, e-boekhouden; ik heb alle betaalde facturen ingevoerd en ik kan via een overzicht kijken hoe gezond mijn bedrijf is. Op dit moment heeft mijn bedrijf nog last van maagkrampen.


Dat schijnt in het begin heel normaal te zijn, want je moet eerst investeren voordat een bedrijf iets oplevert. Daarnaast is er nu die verschrikkelijke crisis, dus ik heb gekozen voor een andere aanpak; sommige ontwikkelplannen voor de toekomst zijn naar voren geschoven en afspraken met bedrijven/scholen zijn uitgesteld. Maar online of in de oude wereld, het is voor mij allemaal even wennen, de ZZP-wereld. Ik heb twaalf jaar in het onderwijs gewerkt en in deze bedrijfstak heb je een vast loon. Je helpt elkaar zonder na te denken over geld en dat is in de ondernemerswereld wel anders; tijd kost geld, dus iedere tijdsinvestering wordt omgezet in een factuur. Uitzonderingen daargelaten, maar daar kom ik nog op.


Tijdens mijn coachopleiding heb ik iemand met een eigen onderneming gecoacht. Hij adviseerde mij om juist in het begin op te passen met grote investeringen. Klein beginnen en dan rustig opbouwen. Dat klinkt heel logisch, maar ik ben nooit echt heel zakelijk geweest. Ik heb bijvoorbeeld ooit een bank gekocht bij Seats ands Sofas en bij het eerste beste aanbod, zei ik gelijk 'pak maar in'. De verkoper was nog wel zo aardig om mij korting te geven, omdat ik geen behoefte had aan een huishoudpakket bestaande uit drie houten pannen en een pollepel.


Voor de start van mijn bedrijf moest ik dus waken voor mijn valkuil: niet gelijk de pinpas op tafel leggen, maar eerst afwegen, vergelijken en dan pas beslissen. Geduld.

Zodoende ben ik voor het ontwikkelen van een website in eerste instantie op zoek gegaan naar gratis programma’s, want ik wilde een site waarop bezoekers vooral konden lezen wat ik te bieden had. Ik heb veel gelezen en gehoord over de eisen waaraan een professionele site moet voldoen, maar ik dacht weer aan het advies van de ondernemer: begin nu gewoon simpel. Het viel mij trouwens op dat de meeste coachingssites niet heel inspirerend overkomen. Meestal zijn het algemene teksten met dezelfde strekking en deze zouden mij in ieder geval niet over de streep om contact op te nemen met de ondernemer. Hier was voor mij winst te behalen; een eenvoudige site met originele en persoonlijke teksten. Niet professioneel maar origineel.


Na enig speuren kwam ik terecht bij Wix: een gratis website maken, eenvoudig om te bouwen en een professioneel resultaat. Tot ik erachter kwam dat dit gratis programma een groot nadeel heeft: er zouden wel wat reclames op mijn site worden geplaatst. Dus dan ben je op zoek naar een professionele coach en dan vliegt er opeens een aanbieding voor een rol wc-papier door het scherm. Ik heb uiteindelijk besloten om toch maar de betaalde versie te nemen.


Zo is het vervolgens met heel veel zaken gegaan; eerst op zoek naar het goedkoopste om vervolgens de conclusie te trekken dat 'goedkoop' vaak weggegooid geld is. Neem het logo voor mijn bedrijf. Ik wilde gewoon een simpel logo, iets met de letters ‘datishet.com’ en dan een lampje erboven of zoiets. Ik weer op zoek naar goedkoop en het resultaat was in ieder geval verrassend: naast de letters ‘datishet.com’ was een grote boer te zien met zijn handen in de lucht. Het deed me een beetje denken aan die grote boerendisco uit de jaren negentig in Puttershoek, Alcazar: als James Brown is still alive werd gedraaid, gingen bij de plaatselijke veehouders alle remmen los, zodat iedereen die te dicht in de buurt van hen kwam, ’s nachts met de plaatselijke taxi werd afgevoerd naar de Spoedeisende Hulp. Ik heb uiteindelijk besloten om toch maar voor mijn logo te betalen. Achteraf gezien een goede investering.

Het zijn wijze lessen voor een beginnend ZZP’er; het is een andere wereld met spelregels die ik in loondienst niet ben tegengekomen. Soms heb ik nog wel last van mijn valkuil. Het gaat steeds beter, maar er zijn al momenten geweest dat mijn pinpas toch weer te snel op tafel lag. Tijdens de coachopleiding heb ik bij het leren van de technieken advies gevraagd aan een ervaren coach; deze persoon had ik via via leren kennen. Het contact maken verliep soepel en voor ik het wist, hadden we via de telefoon en de mail contact over het mysterie achter de familieopstellingen. Ik was namelijk nog niet helemaal overtuigd van deze techniek. Vol enthousiasme legde hij zaken uit en gaf hij tips hoe ik deze techniek kon inzetten. Over een prijs hadden we niet gesproken; ik ging er in mijn onschuld vanuit dat hij dit uit enthousiasme deed, totdat ik een mail ontving met daarin de prachtige slotzin: ‘Aangezien ik toch behoorlijk wat tijd bezig ben geweest, stel ik voor dat ik een factuur stuur.’

Er zijn echt uitzonderingen, want een van de beste docenten van de coachopleiding heeft me bij mijn stage-opdrachten enorm geholpen en ik heb heel veel van haar geleerd. Het enige wat ze vroeg was of ik aan haar wilde denken, mocht ik voor haar een interessante opdracht tegenkomen. Hetzelfde geldt voor mijn portretfoto: gratis en voor niets gemaakt. Op de een of andere manier blijft dat toch het prettigst aanvoelen. Gratis hulp krijgen/geven en dan proberen om een waardevolle wederdienst te bewijzen.

Helaas wordt met deze vorm van ondernemen, de hypotheek niet betaald. Ik stel daarom voor dat als u deze blog heeft gelezen, ik u een klein factuurtje stuur.



54 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Ik leg niets meer uit

Boem, klatsch, spanning en sensatie, het onderwijs gaat weer beginnen! Voor mij geldt: NT2-onderwijs binnen Albeda en trainingen op het...

De antwoorden van de quiz 'Filmquotes'

1. Jaws (1975) 2. The Shining (1980) 3. The Godfather (1972) 4. Titanic (1997) 5. Forrest Gump (1994) 6. Mary Poppins (1964) 7. Pulp...

Geen gezicht

Ik had mezelf voorgenomen om als zelfstandig ondernemer, iedere week iets op LinkedIn te schrijven, maar dat is me niet gelukt. Als...

Comments


bottom of page